Om even te kijken of mijn blog nog altijd bezoekertjes trekt, even de statistieken op een rijtje,
De statistieken na 3 jaar:
Pagevieuws vandaag 44
Pageviews gisteren 62
Pageviews vorige maand 395
Pageviews geschiedenis 24.293!!!
Dit is enorm als je weet wat het na 1 jaar was:
Pageviews vandaag 33
Pageviews gisteren 7
Pageviews vorige maand 586
Pageviews geschiedenis 10.773
Bedankt dus aan alle lezertjes van mijn blog, het doet mij een plezier dat ik jullie ergens kan helpen met het verschaffen van informatie :-D
De voorbije maanden zijn er enkele kennissen van mij die voor een CI gaan, een van hen is een heel goeie vriendin van mij, namelijk Kari.
Haar blog kan je ook terug vinden: http://ci-journey.blogspot.be/
Ga zeker haar blog ook eens lezen :-)
Kari, je doet het super!!!!
Begin deze week is er ook nog een jonge meid geopereerd, zij is ook een patiënt van Karen.
Veel succes gewenst en ik duim dat je er klaar voor bent tegen september!
Zoals ik in het voorgaande bericht al schreef, zal ik jullie wat op de hoogte houden van alles en nog wat dat er gebeurt is in het voorbije jaar :-)
Vorig jaar gingen ik en Niels samen op reis naar Turkije, onze eerste verre reis samen. Natuurlijk was mijn CI ook mee, gelukkig moeten we daar geen vliegtuigzitje voor betalen ;-)
Wat had ik allemaal zeker bij me:
- De Patient-identificatie kaart, dat je altijd bij je koffertje krijgt waar er op vermeld staat dat je niet onder een scanner enz... mag.
(Eigenlijk moet je dit ALTIJD bij je hebben ongeacht waar je gaat...dus stop deze maar veilig in je portemonee ;-))
- De beknopte handleiding van de geluidsprocessor en de afstandsbediening
Je weet nooit wanneer deze van pas zou komen!
- Het doosje van je CI
- Oplader met kabel van je afstandsbediening, kijkt altijd eens na welke stekkers het zijn in het buitenland en neem de juiste mee!
- Oplader van je CI-batterijen
- Cover van je CI, ik heb 1 meegenomen...je weet nooit wanneer deze van pas zou komen?
- De aquacase heb ik ook meegenomen...wel nooit gebruikt...denk dat ik nooit over die drempel heen ga geraken :-p
- Gewone hoorbatterijen
- Oplaadbare batterijen
- Batterijhouder
- Het stylo-schroevendraaier van Cochleair zodat je gemakkelijk overal bij kan op je processor
- De droogdoos
- De afstandsbediening
- Kabeltje van de mp3, kon ik wat naar muziek luisteren aan het zwembad!
Hoe was de reis zelf?
De vlucht was geen enkel probleem, zowel in het heen en terug gaan.
Wanneer ik het kaartje toonde en het uitlegde, werd ik naar de overkant van de machine gebracht en werd ik daar gefouilleerd zoals een echte crimineel, stoer hé :-D
Maar natuurlijk was het altijd in orde :-)
Aangekomen in land van bestemming was alles tip top in orde!
Heb zo genoten van de reis, allerlei geluiden terug gehoord en wat ik vooral tof vond, was het moment dat de muezzin vanuit de minaret in een moskee de oproep deed tot het gebed, dit heet eigenlijk de azan. Zoek het gerust eens op!
Dit geluid had ik al zo lang niet meer gehoord, maar vond ik altijd zo speciaal.
Daarnaast had ik wel gehoopt dat ik m'n Engels kon toepassen in Turkije, maar we zijn beland in een hotel waar er amper Engels werd gesproken :-p
Maar ik vond de drempel om ergens naar toe te gaan op uitstap veel minder groot...ik denk moest ik mijn CI niet hebben, dat ik mezelf de hele tijd zou terugvinden aan het zwembad :-)
Ik had minder schrik dat ik qua communicatie in de problemen zou zitten op reis.
Enige nadeel van de CI: een pet dragen was niet zo evident :-p
Hieronder nog een vakantiekliekje van ons beiden :-D
Hoipiepeloi!
Hier ben ik weer...het was een hele lange tijd stil op de blog, maar niet in m'n leven :-) Hierdoor ook weinig tijd gevonden om aan m'n blog te werken, mijn excuses hiervoor.
Ik zal eventjes jullie weer wat up to date houden met verschillende berichtjes die te maken hebben met de gebeurtenissen in het voorbije jaar ;-)
Maar met dit berichtje...wil ik eventjes stil staan bij het feit dat ik, 3 jaar geleden, op dit moment zat te wachten in mijn ziekenhuiskamer om geopereerd te worden voor een CI.
Toen zat ik met heel wat vragen, hoe zou het zijn om te horen met een CI? Zal mijn zelfbeeld anders zijn? Zal mijn leven positief veranderen? Zal het wel helpen bij mij...
3 jaar verder nu, kan ik echt antwoorden op deze vragen.
Hoe zou het zijn om te horen met een CI?
Het is zoals ik nu terug keer naar de leeftijd van 6 jaar en alles nog goed kon horen...
Voor mij klinkt het natuurlijk....maar het is en blijft voor mij belangrijk dat ik aan beide oren iets hoor, dus ook al draag ik een hoorapparaat aan mijn rechteroor en hoor ik hier amper iets mee, toch moet ik het gevoel hebben dat ik in "stereo" kan horen.
Zal mijn zelfbeeld anders zijn?
Zeker...het heeft ervoor gezorgd dat ik mezelf kan aanvaarden als doof persoon.
Raar maar waar....pas sinds ik mijn CI heb, heb ik aanvaard dat ik doof ben. Jarenlang heb ik afgezien doordat ik steeds minder kon volgen. Mijn handicap werd eerder als negatief ervaren, nu met mijn CI (ja een hulpmiddel!), kan ik hier veel beter mee om.
Jarenlang stond ik onder druk om zo 'normaal' mogelijk mee te kunnen, dit is natuurlijk nadelig voor je eigen aanvaardingsproces want je blijft immers maar proberen en toch zijn er teleurstellingen...Waar je zelf niets aan kan doen.
Ik ga dus ook mezelf niet meer voorliegen en zeggen dat ik "slechthorend" ben, want het is niet zo. Ik ben doof :-) Een trotse dove.
Het toffe vooral is, dat ik zelf kan kiezen nu wanneer ik graag goed wil horen (niet horend!) en wanneer ik doof wil zijn.
Vroeger was dit niet zo...dan was er maar een optie: niet horen.
Maar niet alleen mijn CI heeft ervoor gezorgd dat mijn, ook mijn eigen werk met dove en slechthorende kinderen. Daar zie ik dat mijn handicap een groot voordeel heeft voor hen...en dit wil ik nu ook graag meegeven met hen! Dat doof zijn of slechthorend zijn goed is,...Dat er ook voordelen aan zijn verbonden nl. deel uitmaken van een hechte gemeenschap en de rijke taal nl. Vlaamse Gebarentaal.
Zal het mijn leven positief veranderen?
Ja, de dingen die ik vroeger niet zo vanzelfsprekend vond zijn zeker en vast veranderd.
Vroeger maakte ik me op stage altijd zo zorgen...Ik hoopte altijd dat ik de kinderen goed zou kunnen verstaan...
Nu hoop ik eerder dat de kinderen rustig zijn vandaag xD
Vergaderingen bijwonen zijn voor mij nu veel minder stressvoller...ik heb me erbij neergelegd dat ik niet alles altijd ga kunnen volgen, maar dat het al VEEL beter is of vroeger...waar het gewoon onmogelijk is.
Mijn studies zijn veel vlotter gegaan in het laatste jaar....en dit is het enige waar ik spijt van heb, had ik maar vroeger gekozen voor de CI. Dan had ik meer tijd voor mezelf tijdens m'n studies i.p.v. alles op zelfstudie te doen.
Zal het wel helpen bij mij?
Het heeft me zeker geholpen en helpt nog altijd. Elke dag ben ik blij dat ik de CI heb, maar de gewoontevorming begint te komen bij mij nl. ik weet niet meer hoe het vroeger echt was...
Gelukkig heb ik nog de platte batterij-momenten die m'n voeten op de grond houden en weet ik weer snel hoe het was vroeger :-p
En dagen zoals vandaag...Waarbij je even stil staat op een speciale dag, de verjaardag van mijn CI.
