Hoi hoi,
Momenteel ben ik wat bezig met men grenzen te verleggen op vlak van bellen...
Vandaag eens gebeld naar m'n hartsvriendin in Leuven, super gelukt!
Daarna eens gebeld naar een studiegenootje van mij, ook goed gegaan!
En de dag (voorlopig, ik verwacht m'n pa nog aan de lijn xD) geëindigd met een eerste telefoontje naar m'n peter...wat is dat lang geleden...waar is de tijd dat ik als babbeltrien zo door de telefoon zei "Dag Freddie!!!" en hem het volgende hoorde zeggen "Dag Laurientje! Alles goed met jou? Hoe gaat het op school?" en dat ik nu bel naar hem en hem "Dag Laurien" hoor zeggen en daarna "Hoe gaat het met school? het zit er bijna op hé voor jou!"
Zet je toch even aan het denken over al die tijd dat je niet hebt kunnen bellen...Nu zo al in 20 minuutjes gekwebbeld en elkaar even op de hoogte gebracht i.p.v. dat ik moet vragen aan papa: "Nog iets gehoord van Freddie? Hoe gaat het nu met hem?"
Nu mijn ma overhaalt om dan toch een telefoon te zetten in huis voor mij xD
Nog altijd even wennen dat dit bellen eindelijk een "aangenaam" iets wordt xD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten